Moderne etiquette | Kevin Strubbe

«BORSTVOEDING HEEFT VEEL VOORDELEN EN JE KUNT ER OPEN OVER PRATEN MAAR HOU ER WEL REKENING MEE DAT ONZE MAATSCHAPPIJ ER NOG NIET KLAAR VOOR IS OM ER IEDER MOMENT VAN DE DAG MEE TE WORDEN GECONFRONTEERD.»

In dit interview met Exclusief vertelt Kevin Strubbe over moderne etiquette.

KEVIN STRUBBE: Een onenightstand is iets dat gebeurt tussen twee partners. Je moet de dag nadien niet tegen je ma­ten op café gaan pochen wat je hebt ge­daan, hoeveel keer je het hebt gedaan en welke acrobatische toeren je hebt uit­gehaald. Borstvoeding daarentegen heeft veel voordelen en je kunt er open over praten, maar hou er wel rekening mee dat onze maatschappij er nog niet klaar voor is om er ieder moment van de dag mee te worden geconfronteerd. Mis­schien ziet de situatie er over een paar jaar helemaal anders uit. Dat is dan stof voor het volgende boek.
Als je op restaurant of café gaat en je kiest er als moeder bewust voor om je kind te zogen, dan weet je op voorhand dat je baby honger zal hebben. Als je echter de hele dag met je kind op wandel bent, of als je op trein, tram of bus zit, heb je dat nodig om je te verplaatsen, maar dat zijn geen situaties waarin je de medepassagiers voor de keuze stelt: of­wel een blèrend kind dat alles op stelten zet, ofwel een zogende moeder. Je kunt je de vraag stellen of het ideaal is dat je met een baby van een paar maanden op café of restaurant gaat, of je daar niet lie­ver een halfjaar mee wacht. Je kunt ook voor een babysit zorgen of afkolven of een andere mogelijkheid overwegen.

EXCLUSIEF: Een nuttig hoofdstuk is de hoedenetiquette: “Binnenshuis draag je nooit een hoed.” Geldt die ook voor pet­ten? Sommige mensen zetten hun pet al­leen af als ze onder de douche gaan.

KEVIN STRUBBE: Dat is verschrikkelijk. Ik heb nog als food & beverage managergewerkt In de Hilton aan de Antwerpse Groenplaats. Geloof het of niet, maar in dat prestigieuze hotel kwamen sollicitan­ten over de vloer voor een functie in de bediening, die tijdens het sollicitatiege­sprek geen minuut hun pet afzetten. Als ik pech had, stond ze nog achterstevoren ook. Blijkbaar hadden die jongens de re­gels niet van thuis meegekregen, maar laten we dan in het onderwijs aanleren hoe boertig zoiets bij je gesprekspartner aan de overkant van de tafel overkomt.

«ALS JE EEN VER­TEGENWOORDIGER VAN FOTOKOPIEERAPPA­RATEN OVER DE VLOER KRIJGT DIE VOLSTAAT MET TATOEAGES EN DRIE PIERCINGS DOOR ZIJN NEUS HEEFT STEKEN, PLAK JE DIRECT EEN ETIKET OP HEM.»

EXCLUSIEF: “Tatoeages en piercings worden steeds meer aanvaard”, schrijft u. Is dat zo?

KEVIN STRUBBE: Dat ligt in dezelfde lijn. Het is niet verkeerd om een piercing of een tatoeage te hebben. Persoonlijkheb ik er geen, maar ik heb er geen pro­bleem mee. Je verwacht van een bouw­vakker niet -zonder op hem neer te kij­ken -dat hij met das en hemd aan het werk gaat. Dan is het niet erg dat je een tatoeage onder zijn T-shirt ziet uitkomen. Aan de andere kant: als Je een vertegen­woordiger van fotokopieerapparaten over de vloer krijgt die volstaat met tatoeages en drie piercings door zijn neus heeft, plak je direct een etiket op hem. Dat hij dat in zijn vrije tijd doet, geen probleem, maar uit respect voor zijn werkgever en zijn klanten kan het gewoon niet.
benen vol tatoeages

EXCLUSIEF: Daar zit juist het probleem: een tatoeage kun je thuis niet achterlaten.

KEVIN STRUBBE: Nee, maar als je een tatoeage laat zetten, moet je erop letten dat ze op een plaats komt waar je ze kunt bedekken. Je kunt er bijvoorbeeld voor zorgen dat ze op je bovenarm staat, zo­dat je een hemd kunt aantrekken als je gaat werken en ze niet meer zichtbaar is. Er zijn natuurlijk bepaalde functies die vragen dat je er ook in Je vnJe tijd mee re­kening houdt. Als je hoteldirecteur bent en je hebt een aantal tatoeages, zul je die op je werk verbergen en ervoor zor­gen dat de gasten ze niet te zien krijgen. Maar als je in het zwembad rondloopt en daar klanten tegenkomt, of als je in short op een terrasje zit en je benen staan vol tatoeages, dan gedraag je je niet zoals je functie verlangt.

EXCLUSIEF: Laatste vraag: volgt uzelf alle regels of zondigt u af en toe?

KEVIN STRUBBE: De mensen die het boek lezen, denken misschien: amai, ik zal maar opletten hoe ik me gedraag. Maar het is niet omdat Paul D’Hoore een boek schrijft over de beurs, dat hij multi­miljonair is. Het betekent evenmin dat Supernanny Wendy haar kinderen per­fect opvoedt. Ik hoef geen voorstander van een one night stand te zijn om daar­over te kunnen schrijven. Op de weg hou ik mij ook niet altijd aan de snelheidsbe­perking (grinnikt). Het gaat meer over: probeer samen te leven. Je weet war­aan je je zelf stoort, maar er z1jn ook din­gen waaraan anderen zich storen. Ik probeer de regels dus wel te volgen, maar zondig er af en toe eens tegen.